28 Şubat darbesi bu yıl bir kez daha hatırlandı,
hatırlanıyor.
Neden olduğu zulümler, yarattığı tahribatlar bir bir ortaya
seriliyor.
Konuşanlar, sesini duyurabilenler maruz kaldıkları adaletsizlikleri
haykırıyor.
Onlar hem kendi acılarını dillendiriyor, hem de incitilen,
örselenen, zulme maruz bırakılan sessiz yığınların hissiyatına
tercüman oluyorlar.
Kötü olan ne biliyor musunuz?
Birilerinin hâlâ gönül rahatlığıyla 28 Şubat zulmünü yok
sayması.
Büyük bir özgüvenle dönemdeki acıları, sistematik aşağılanma
duygusunu görmezden gelmesi.
Evet, 28 Şubat dindar toplum kesimlerinin sistematik bir
aşağılanmaya tabi tutuluşundan başka bir şey değildi.
Bunun görmezden gelinmesi bu milletin hafızasını, acılarını yok
saymak, onu bir kez daha adam yerine koymamak demek.