Umulmadık ve beklenmedik bir şekilde Risale-i Nur eserlerine hücum başlatıldı.
Gerçi ileri sürülen iddialarda yeni bir şey yok. Bayat iddiaların tamamı geçmiş yıllarda da ileri sürülmüş ve hak ettikleri cevaplar verilmiştir. Cevapları bir defa daha tekrarlamak zor değil, ancak iddiaların beklenmedik çevrelerden gelmesi garip.
Tekraren ifade etmek gerekir ki, Risale-i Nur eserlerinin aleyhinde bir hava oluşturmak, o eserleri karalamak isteyenler bu eserlerin müellifi Üstad Bediüzzaman Said Nursî hayattayken de benzer adımları atmışlardı. Risale-i Nur’un kendisi bu iddialara karşı susturucu bir cevaptır.
Neredeyse bir asır önce telif edilmeye başlanmış, sadece Türkiye’de değil, İslâm dünyasında ve dünyanın başka ülkelerinde okunan bir Külliyata iftira atmak kolay mı? İddia ettikleri hususlarda bir hakikat payı olmuş olsa, Risale-i Nur’a olan teveccüh artarak devam eder miydi? Üstelik bu eserler geçmiş yıllarda günün idarecileri tarafından mahkûm edilip yasaklanmaya çalışılmış. Bine yakın, belki daha fazla mahkemeye konu olan ve en nihayet tamamından beraat alan bir eser Külliyatına insafsızların attığı çamur tutar mı?