Yeni bir eğitim ve öğretim yılına daha başlamış bulunuyoruz.
En başta bu yılın eğitim camiası açısından faydalı geçmesini temenni ettiğimizi ifade etmek isteriz. Ancak hal ve gidişe bakıldığında şartların arzu edilen eğitim sistemi için uygun olmadığını da görmek gerekir diye düşünüyoruz.
Eğitimden maksat, öğrencileri günün şartlarına uygun olarak ‘iki kanatlı/fen ve din ilimleriyle teçhiz edilmiş olarak’ yetiştirilmesini anlamak gerekir. ‘Tek kanatlı kuş’un uçamayacağı her halde inkâr edilemez.
Türkiye’nin eğitim meselesi bir günün değil asırların meselesidir. On milyonu aşkın öğrencinin olduğu bir sistemden bahsediyoruz. Haliyle dertler de büyük oluyor. Bununla birlikte eğitim sistemindeki meselelerin çözümsüz olduğunu da kabul edemeyiz. Çözüm mümkündür ve vardır. İlk ve tek şart, bu problemlere doğru teşhislerin konulmasıdır.
Türkiye’yi idare edenler ekseriyetle çareyi ve çözümü maddî yatırımlarda görüyorlar. Maddî yatırım da elbette gerekir, ama eğitim sisteminin asıl meselesi yatırım ve paradan ziyade muhteva yana çocuklarımıza neler öğretildiğidir.