Türkiye’nin hem yakın hem de uzak tarihi şahittir ki su uyusa
bile darbeciler uyumaz ve uyumuyor.
Nitekim pek çok demokratikleşme paketi ilân edildiği hâlde
darbeciler uyumamış ve beklenmedik bir zamanda darbe için başlarını
dışarı çıkarmış oldular.
Darbenin, darbe teşebbüsünün nisbeten az zararla def edilmesine sevinmek yeter mi? Yoksa nerede hata yapıldığını iyice tesbit edip bir daha benzer felâketlerin, cinayetlerin, darbelerin ve kalkışmaların olmamasını temin etmek mi gerekir? Elbette, bir daha asla!
Her şey konuşulsun, tartışılsın, araştırılsın, ama “Artık darbe tehdit ve tehlikesi çok geride kaldı” demenin bu tehditleri sona erdirmeye yetmediği de görülsün. Mutlaka bu tehdit ve tehlikenin geride kalması lâzım. Bunun için de “Ankara Kriterleri” yerine, “Kopenhag Kriterleri”ni ciddiye almak gerektiği bir defa daha anlaşıldı.
İtalya Dışişleri Bakanı Paolo Gentiloni, darbe sonrası yaptığı bir değerlendirmede dikkate alınması icâb eden tesbitlerde bulunmuş. Parlamentonun dışişleri ve savunma komisyonlarında bir konuşma yapan Paolo Gentiloni, darbe girişimini kınadığını hatırlatmış.
İtalya’nın, son 10-12 yıldır AB ve Türkiye arasında süren diyaloğun destekçisi olduğunu da hatırlatan Bakan Gentiloni, ancak Brüksel’de başka bir plânın üstün geldiğini, 7-8 yıl önce Türkiye ile diyalog kapısının kapatıldığını söylemiş. Gentiloni, son yıllarda AB ülkelerinin, İtalya’nın Türkiye konusundaki pozisyonuna kulak vermiş olmaları halinde, belki de şu an bu ülkede daha farklı bir evrim yaşanıyor olabileceğine de dikkat çekmiş.