Birleşmiş Milletler’in (BM) kuruluş maksadına uygun çalışmadığı herkesin bildiği sır.
Bunun bir sebebi de kuruluşunda atılan yanlış temeldir. Bütün dünyayı ilgilendiren kararlarda “5 ülke”nin dediği olur. Böyle bir sistemin adil olması beklenebilir mi?
Birleşmiş Milletler’in, üye ülkeler arasında güvenlik ve barışı korumakla görevli en güçlü organı Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’dir (BMGK). Bu konsey’de 15 üye ülke vardır. Bu ülkelerden beş tanesi “daimî üye,” on tanesi ise seçilmiş üye olarak görev yapar. Aynı zamanda Birleşmiş Milletler’in (BM) kurucu üyeleri olan Amerika, İngiltere, Fransa, Çin ve Rusya’nın ‘hayır’ dediği hiçbir karar uygulama imkânı bulamaz. Bu bakımdan BM sisteminin bu uygulamasına itiraz etmemek mümkün değil.
Neyse ki, sistemin yanlış olduğunu “5 daimî üye” de anlamak üzere. BM Genel Kurulu’nda “Sürdürülebilir Kalkınma için 2030 Gündemi”nin bütün ülkelerin onayı ile resmî olarak kabul edilmesi bu şekilde yorumlanabilir.
Kabul edilen hedefler arasında, 2030’a kadar bütün dünyada açlık ve aşırı yoksulluğu yok etme, insanlar, bölgeler ve ülkeler arasındaki eşitsizliği azaltma, iklim değişikliğiyle etkili mücadele, çevrenin korunması, cinsiyetler arası eşitlik, ekonomik büyüme, kaliteli eğitim ve herkese ulaşılabilir enerji sağlama gibi 17 genel konu bulunuyor.
Her defasında ifade edilmeye çalışıldığı üzere, aslolan bu hedeflerin hayata geçirilmesidir. BM’nin 17 madde olarak sıraladığı hedefler, ortak ‘insanî değerler’dir. Üye ülkelerin tamamının bu hedeflere destek vermesi iyiye alâmettir. Aynı zamanda, BM’nin şimdiye kadar yanlış yolda ilerlediği de söylenebilir.