Türkiye’nin önünü tıkayan ve ufkuru karartan ilk darbe, 27 Mayıs
1960 tarihini taşıyor.
14 Mayıs 1950’de hür bir seçimle tek başına iktidara gelen Demokrat
Parti, sonraki iki seçimi de kazanarak yine tek başına iktidara
gelmesine rağmen askerî bir darbe ile iktidardan
uzaklaştırılmıştı.
Ülkeye 10 yıl boyunca hizmet eden Demokrat Parti, merhum Başbakan Adnan Menderes’in şahsıyla bütünleşmişti. Menderes sevgisi ocaklara, bucaklara kadar ulaşmış ve o dönemde doğan çocuklara “Adnan” ismi konulur olmuştu. Bu sevgi halesi, darbecilerin uykusunu kaçırmış olmalı ki daha ilk günden itibaren darbe planları yapmaya başlamışlar ve nihayetinde DP’yi iktidardan uzaklaştırmışlardır. Sonrasında yaşanan Yassıada günleri ise ayrı bir felâket ve katmerleşmiş bir zulümdü.
10 yıl devam eden DP iktidarı dönemine millet desteğinin devam ettiğini rakamlardan görmek de mümkün. 1950’de yüzde 52.67 oy alan DP, 1954 yılındaki seçimde 57.61 ve son seçim olan 1957’de de yüzde 47.87 oy almıştır. Bazı siyasetçilerin “En çok oyu biz aldık” övünmesine kanmamak lâzım. Merhum Menderes dönemindeki bu seçimler, Demokratlara millet desteğinin zirve yaptığı yıllar olarak tarih sahnesindeki yerini almıştır.