Ticarî hayatta ‘söz’ün ‘senet’den daha geçerli olduğu yıllar vardı.
Ahlâkî zayıflama ‘senet’den sonra bankaların kısmen kefil olarak görüldüğü ‘çek’in de kıymetini ortadan kaldırdı. Bu noktadaki bozulma her yere sirayet etti ve maalesef başta ticarî hayat olmak üzere her noktada ciddî sıkıntılar yaşanıyor.
Ahlâktaki bozulma kelimelerin manasını da değiştirdi. “Belli ki gelirim” anlamında olması gereken “Belki” artık “ihtimal” olarak anlaşılıyor. Yaşayanlarının çoğunun Müslüman olduğu ülkemizde “İnşallah gelirim, inşallah buluşalım” denildiğinde “Bahane arama, gel” deniliyor. Oysa “İnşallah” dediğimizde “Allah’ın izniyle (geleceğim)” demiş olmuyor muyuz? Bu bozulmanın, bu savrulmanın sorumlusu kim ola?