Tecrübeli büyüklerimiz, her konuda ve her zaman; hırsla,
tehevvürle ve düşünmeksizin hareket etmemek gerektiğini hatırlatmış
olsa da, belki de ‘sıcak kanlı’ olmamız sebebiyle kızgınlık ve
gerginlik tuzağına düşülebiliyoruz.
Oysa yılların tecrübelerden süzülüp gelen, “Öfkeyle kalkan zararla
oturur” ya da “Keskin sirke küpüne zarar” sözleri güzümüzün önünde
asılı durmalı.
İnsanların fert olarak öfke ile hareket etmeleri doğru olmadığı gibi, idarecilerimizin öfkeyle hareket etmesi de kökten yanlıştır. Hatta, şahısların öfkesinın zararı sınırlı olurken; ‘devlet’in öfke ile hareket etmesinin zararları çok daha geniş, çok daha yıkıcı ve çok daha yaralayıcı olabilir. Tarih de buna şahittir.
İdarecilerin öfke ile hareket etmesinin ‘yangın’ı büyüttüğünün bir misali de, 2013’teki Taksim hadiseleridir. Taksim/Gezi hadiseleri çok uçlara savrulduğu için, bu konuda sarf edilen her sözün yanlış anlaşılma ihtimali de vardır. “Bu hadisede idarecilerin şöyle bir hatası da oldu” denildiğinden, “Vay, anarşistleri mi destekliyorsunuz?” ithamına maruz kalmak mümkün. Tam aksine, her kim anarşiye destek veriyorsa ona itiraz edilmeli, ederiz ve etmişizdir. Tekrar etmeye ve hatırlatmaya gerek yok ki; her türlü yakma, yıkma, kavga, kargaşa ve anarşi reddedilir ve reddederiz. Bu hadiseleri bahane ederek farklı maksatlara hizmet etmek isteyen, anarşiyi körükleyenler de olmuştur. Zaten idarecilerin imtihanı bu noktada başlamaz mı?