Gençleri ve dolayısıyla aileyi hedef alan ifsâd şebekeleri her
fırsatı deneyip milleti zehirlemeye çalışıyorlar.
Alkol ve uyuşturucu gibi fenalıklarla mücadele ediliyor. Ancak buna
rağmen bu fenalıkların çocuklarımızı tehdit ettiği ve tehdidin de
neredeyse ilkokul seviyelerine kadar indiği uzmanlarca ifade
ediliyor.
Bu büyük musîbete karşı yapılması gereken bellidir: Ya göz kapatıp “Bize bir şey olmaz” denilecek ki böyle bir tavırdan Allah muhâfaza etsin. Ya da problemin kökten çözümü için çalışmalar yapılacak. Türkiye’nin yapması gereken bu büyük derdi görmek, inkâr etmemek ve uygun çareleri bulmak olmalı. İnkâr ederek, dertleri yok sayarak bir yere varamayız.
Şunu hep merak ederiz: Hemen her gün, her hafta ‘uyuşturucu tâcirleri’ ile mücadele edildiğine dair haberler okuruz. Şu kadar uyuşturucu, bu kadar ‘hap’ yakalandı denilir. Mutlaka doğrudur, ancak bunca mücadele ve suçluların yakalanmasına rağmen bu zehir tacirlerinin sonu niçin gelmez?