İşveren mesai yaptırdığı işçilerine ‘denkleştirme’ yöntemiyle fazla para ödemekten kurtuluyor. Çalışmada toplam zamana bakılıyor. Ancak bunu kötüye kullanan yanar
Türkiye'de çalışanların mesai saatleri günlük olarak uygulansa da sistem fazla para ödenmesi için toplam saate bakıyor. Kanun haftalık çalışma süresini 45 saat ile sınırlıyor. Bunun üzerinde yapılan çalışmalar için saat ücretinin, yüzde 50 fazlasıyla ödenmesi gerekiyor. Ancak günlük çalışmalara değil bu 45 saatin aşılıp aşılmadığına bakılarak hesap yapılıyor. Burada işverenler bu paraları ödememek için bir yöntem kullanıyor. Buna da 'denkleştirme' deniliyor. Bir işyerinde haftanın iki günü çok sipariş olduğunu düşünelim. Bu iki gün işçiler yoğun olarak çalıştırılıyor ve 3'er saatten 6 saat mesai yaptırılıyor. Dolayısıyla bu işçilerin hafta sonunda çalışma saatleri 45+6 = 51 saati buluyor. Böylece işverenin bu 6 saati yüzde 50 fazlasıyla ödemesi gerekiyor. Ancak işverenler bu paraları ödemekten kurtulmak için denkleştirme sistemini devreye sokuyor. Bu uygulamada tarafların anlaşması ile haftalık çalışma süresi, günde 11 saati aşmamak şartı ile farklı şekilde dağıtılabiliyor. Böylece çalışma süresi 45 saati geçmiyor. Bu örnekten yola çıkarsak haftanın iki günü 11 saat çalışıldığında 22 saati dolduran işçiler için kalan 23 saatlik çalışmada haftanın diğer 4 gününe bölünerek 45 saat tamamlanıyor. Böylece işveren fazla çalışılan bölümleri izinle karşılayıp para ödemiyor.