Adı “İslam Cumhuriyeti” olan, lâkin anayasasında “Ceferi Mezhebi”ni resmi mezheb edinen İran’ın dini lideri Ayetullah Ali Hamaney’in, “İslam ümmetinin düşmanları, müslümanlar arasında ayrılık çıkarmak için çaba gösteriyor” tesbitine katılmamak mümkün mü? El’an yaşadığımız bu acı gerçeğimizi herkes biliyor. Fakat herkesçe malûm olan bu gerçeği değiştirmek için hiç kimse adım atmıyor. Tersine adımlar ise sürüp gidiyor.
Hamaney, vaziyeti müşahhas biçimde şöyle özetlemiş: “İslam ümmetinin düşmanları, Sünni ve Şii, Arap ve Acem, kavimcilik ve milliyetçilik, ırkçılık taassubu ile birbirlerine düşman etmek için uğraşıyor.” Evet, gerçek maalesef bu. Ancak, bence bu gerçeğin asıl müsebbibi “İslam ümmetinin düşmanları” değil, bizatihi İslam ümmetinin kendisidir. Çünkü, eğer ümmet, gerçekten de “ümmet bilinci”yle haraket etse, hangi “ümmet düşmanı” bu kirli emelini gerçekleştirebilir ki? Bizim, birbirimizi paralamaktan başka yaptığımız ne var?
Ayetullah Ali Hamaney, halimizi tasvire devam ediyor: “Maalesef, bugünkü İslam dünyası, cahil iktidarlar tarafından kaynaklanan baskılardan dolayı, yoksulluk, çatışma ve iç savaşlar nedeniyle büyük acılar çekiyor.” Dünyanın müstekbirleri, “küresel şer güçleri”, işte, İslam coğrafyasında hüküm süren “cahil/zalim iktidarlar”ın müslüman toplumlara yaşattığı bu acılar üzerinden palazlanıyor. Evvela bu gerçeği bilmemiz lazım.