Bizde yalan yok.
Son yıllarda Opel beni heyecanlandıracak bir şeyler yapmadı. Corvette küçüğü GT’den, şahane Manta’dan, süper güçlü Omega Lotus’tan ve son olarak da Astra GT16’dan bu yana Opel’lere heyecan duymadım.
Her kullandığımda tekniğindeki mükemmelliğe, Alman kusursuzluğuna, sorun yaratmayan kalitesine hayran olmama rağmen Opel heyecan vermedi bana. Hakan Özenen, “Bu hafta sana bir Opel Mokka getiriyorum” dediğinde de sükûnetle karşıladım haberi.
Gelen Mokka, son zamanların moda rengi, özellikle de SUV’larda ve bilhassa kamyonetlerde çok görülen Amber kavuniçisi renginde, hokka gibi bir otomobildi. Yeni Mokka, bir önceki neslini andırsa da detaylarda bayağı güzelleşmişti. Öndeki led farlar çok yakışıklıydı. Farların, geniş ve şık ön ızgara ile buluşmasındaki açı çok iyi çizilmişti. Ancak sis farları otomobilin yenilikçi tarzına oranla biraz geride kalmış gibi görünüyordu. Buna karşın alttaki koruma sacı görüntüyü bayağı kurtarıyordu. 19 inçlik büyük jantlar Mokka’yı bayağı havalı gösteriyordu. Arkada ise bayağı modern bir görüntü veren stop lambaları kalite ve özen duygusu uyandırıyordu. Tavandaki çıta güzeldi fakat otomobili olduğundan daha yüksek gösteriyordu sanki ve biraz proporsiyonları bozuyordu.
Şerit tutma asistanı başarılı, cruise kontrol ise adaptif değildi. Çarpışma uyarı sistemi de mevcuttu. Bir diğer güzel yanı ise gece sürüşlerinde şahane bir görüş sağlayan led farları.
5.2’LİK TÜKETİM ÇOK İYİ
Açıkçası motoru çalıştırırken, 1.6 litrelik dizel motordan çok da umutlu değildim. Fakat 136 beygirlik motor 320 Nm torku ile Mokka’yı gayet iyi hızlandırıyor ve 195 km/s son sürate kadar çıkartıyordu. Yüksek devirlerde biraz gürültülü olan motor 3 bin devir civarında kabul edilebilir bir ses