Anneannemin kıyamet alameti olarak gördüğü şeylerin, zaman içinde giderek artmasını biz o yaşımızda anneannemin giderek ilerleyen yaşına verirdik.
Şimdi çevreme bakıyorum da, anneannem galiba tam zamanında hakkın rahmetine kavuşmuş.
Ya bir de bugünleri göreydi, ne yapardı acaba!
Etrafımızda her gün kıyamet değilse de delilik alameti olarak görebileceğimiz onlarca şey oluyor.
Ve işin acayibi biz de bunları giderek daha normal karşılıyoruz.
Mesela dün…
Sabah saatlerinde telefonuma bir mahkemenin duruşma tutanağı geldi.
Benimle ilgili davalardan biriyle ilgili bir şey zannettim ve okumaya başladım.
Okudukça okuduklarıma inanamaz hale geldim.
Sonunda yollayan hukukçu dostumu aradım; “Şaka mı bu doğru mu?”
“Abi vallahi de, billahi de doğru. Sabahtan beri yargı camiası bununla çalkalanıyor.”
Nitekim öğle saatlerinde olay patlıyor, Barolar Birliği Başkanı açıklama yapıyor, Adalet Bakanlığı soruşturma başlatıyor.