Eleştiriye açığız, hakarete ise aynen yanıt vermeyi biliriz.
Sorun yok.
İki tür eleştiri çok yoğundu.
Makul eleştiri yapanların tezi üç aşağı beş yukarı şöyleydi:
"Medya o kadar çok kadına şiddet ve kadın cinayeti haberi yaptı ki, bu durum normalleşti ve erkekler bu haberlere bakarak kadını şiddet uygulanabilir bir varlık olarak görmeye başladılar."
Bu bir görüştür, makul bir biçimde tartışılabilir.
Bir tür Werther Sendromu.
İntiharlar üzerindeki etkisi bilinir. Kadına şiddet üzerindeki etkisi hakkında bir araştırma yapılıp yapılmadığını ise bilmiyorum.
Ama dikkate alınmaya değer.
Diğer eleştiri ise doğrudan beni ve benim gibileri hedef alan bir eleştiriydi ve hayli yoğundu.
Aynen şöyle diyorlardı: "Siz ve sizin gibiler yüzünden kadın cinayetleri arttı. Çünkü başta siz olmak üzere bir grup toplumda etkili kişi, kadınlar lehine o kadar çok yayın yaptınız, kadına o kadar değer verdiniz ki, sizin yüzünüzden başlayan kadınlar lehine ayrımcılık erkekleri bir yerden sonra çileden çıkardı. Siz bunu yeni yapmıyorsunuz. Hürriyet'te de kadınlar için kampanyalar yapardınız, bunu Habertürk'te de sürdürdünüz. Kadınlar kendilerini ayrıcalıklı görmeye başladılar ve başkaldırdılar. Bu da şiddeti doğurdu."