“Can’ın Anadoluhisarı’ndan sonraki Körfez durağında, denizin üstündeki evinde, akşamları oturur içerdik. Can’ın hemen üstünde ise Müzeyyen Senar oturuyordu. Akşam belli bir vakit gelince Can yukarı doğru seslenirdi; ‘Müzeyyen Hanım, şarkımı oku’. Ve Müzeyyen Hanım başlardı okumaya. Suzinak makamında. Neyi mi okurdu? Can Yücel’in babası, Hasan Âli Yücel’in bestesi ve güftesi olan ‘Sen bezmimize geldiğin akşam seher olmaz’. Can her defasında hüngür hangür ağlardı.”
Şimdi bu sahneyi burada bırakalım.
Bir başka diyaloğa geçiyorum.
Mehmet Âkif Ersoy’un torunu Selma Hanım’dan Âkif’in anılarını yayınlayan Fatih Bayhan...
Enver’den Latife Hanım’a kadar Türkiye’nin yakın tarihine başarılı belgeseller veren genç kardeşim Fatih...
Önceki gün Türkiye’nin yaşayan bir büyük şairini arıyor ve soruyor: