11 Eylül saldırısı oldu...
Ertesi gün dünyanın bütün hava alanlarında öyle bir güvenlik
başladı ki...
Kuyruklar dışarı taştı.
X-ray cihazları yetmedi. Yolcular neredeyse çırılçıplak
soyuldu.
Uçak seferleri aksadı.
AVM'ler, sinemalar, eğlence hayatı çöktü.
İşte o günlerde, terörün yarattığı bu kaosa karşı bir "toplumsal
panik butonu"na basıldı.
Korku dağıldı. Endişe azaldı. Tansiyon düştü. Cesaret hâkim oldu.
Ve kısa sürede toplum toparlandı. İnsanlar inadına, "hayat"
dedi.
Evlerinden çıktılar, sinemaya, parklara koştular.
Korkmadılar...
Terörün bir amacı da bu değil midir zaten?...
Korku salıp hayatı felç etmek...
İnsanların yaşama ve tüketme özgürlüğünü, ruhunu teslim almak.
Toplumsal panik butonu işte bunu önler...
Temelinde sevgi vardır. Birbirine saygı vardır.
Paniğe karşı toplumsal cesaretin işaret fişeğidir o buton... Millet
olma, birey olma, hukuka güvenme cesaretidir.