Bir kaç haftadır lise ve üniversite öğrencileri ile daha yoğun bir iletişim halindeyim. Gençlerin son öykü kitabım “Mutluluk Onay Belgesi”ni konuşmak için yapmış oldukları davetlere, elimden geldiğince icabet etmeye çalışıyorum.
Fakat ilk defa bu sene önceliği lise öğrencilerine vermiş bulunuyorum.
Liseli gençlere öncelik vermemin iki sebebi var: Birincisi “Mutluluk Onay Belgesi”ni özellikle edebiyat öğretmenlerine bir yol haritası olarak hazırladım. Bilindiği gibi klasik eğitimin iki temeli vardır: hitabet ve matematik.
Hitabet, okuma ve yazma becerisine dayanır.
Gençlerin yazma becerilerini edebiyat öğretmenleri kompozisyon yazdırarak geliştirmeye çalışır. Bizim zamanımızda kompozisyon konuları genellikle atasözleri ve deyim açıklaması şeklindeydi. Bizim kuşağımız, evdeki büyüklerin etkisi ile sözlü kültüre de vakıf olduğu için “ak akçe kara gün içindir, bakarsan bağ bakmazsan dağ olur, damlaya damlaya göl olur”u açıklamakta zorluk çekmezdi.
Sobalı evlerde, bütün ailenin tek bir odada toplandığı zaman ve mekan bütünleşmesi, sözlü kültürü besleyen bir atmosfer inşa ederdi.