Herkesin en net göründüğü anlar vardır. Bir çatışmanın içinde basiret sahipleri rehine ve yakınları ile yekdil olurken bazıları teröristlere empati duyar.
Görevini yapan, adaleti arayan üstelik adaleti ararken işini savsaklamayan savcının, teröristler tarafından rehin alındığı haberinin geldiği saatlerde sen kimin tarafındaydın ey okuyucu? Haberi duyduğunda aklına ilk gelen neydi?
-Bazıları sorular sorar. Adalet Sarayı’ndaki bu eylemin bu kadar kolay yapılabiliyor olmasına dikkat çeker.
-Bazıları savcının sağ salim kurtulması için dua üstüne dua eder. Bir savcının yerine koyar kendini, bir ailesinin. Bir saniye bir asırdır. Savcının başına silah dayanmış görüntülerini servis edenlere isyan eder.
-Bazıları ilk işi olarak dekorasyona odaklanır mesela. Aa der adamlara bak hemen ortamlarını inşa etmiş. Duvara bayraklarını yapıştırmışlar. Hangi ara yaptınız siz bu işi. Biz kaç yıldır şu evdeyiz bir kendi ortamımızı kuramadık.(Bir minübüste tanık oldum bu cümlelere. Naklettiğim için affınıza sığınıyorum.)