0-3 yaş arasında çocuğun bakımından anne mesul olduğu için toplumsal şartlar annenin konforunu inşa etmek üzerine bina edilmelidir. Nitekim geleneksel kültürde bebek sahibi olan kadınlara karşı güçlü bir “yükü paylaşma kültürü” vardır. Mahalle hayatının olduğu dönemlerde yaşlı kadınlar taze bebekli kadınların kapısını hiç teklifsiz çalarak “hadi ben bebeğe bakayım sen işini gör” ya da “senin elin ermez sana çorba getirdim” şeklinde destek olurlardı. Emzikli kadın yani çocuğun emziren anneler için de benzer bir dayanışma kültürü vardı.
Modern şehir hayatında henüz bebek sahibi olan kadınlar, ekran kültürünün, tüketim kültürünün baskısı altında, yalnızlığın dört duvarında, anne olmanın sıkıntıları ile mücadele etmeye çalışıyor. Taze anneler, annelerinin tecrübesini değil hiç tanımadıkları “blogır anne” tecrübelerine talip olarak kendilerine kafa karışıklığı armağan ediyor.