Tefrika roman:12
İstanbul sallandı biz aile olarak tepetaklak olduk. Önce okuldan başlayayım anlatmaya... Davranış Psikolojisi dersinde hoca, deprem tepkileri üzerine bir seminer yapalım deyince ben de annemin “kızın adını deprem mi koymuşlar” repliği üzerinden gittim. Önce annemin normal zamanlardaki tepkilerini anlattım ne kadar sağduyulu, sakin ve rasyonel davranışlar sergilediğini izah eden onlarca örnek koydum ortaya, sonra da deprem anında annemin “Kızın adını deprem mi koymuşlar?” diye sayıklamaya benzer tavrını anlattım. Hoca sunumumu çok beğendi.
Biz okul olarak haftayı depremin farklı kültürlerde, farklı bireylerde yansımaları ile geçirirken geniş ailemiz, 5.8’in dairelerimizde yapmış olduğu tahribatı tespit etmekle uğraştı. Amcamların ve bizim daire temiz çıktı. Ancak Türkan halamların apartmanında bir hayli sorun varmış. Sorunu konuşmak için bizim evde bir araya geldik. Halam Amerika’ya Ayşen’in yanına gittiği için aile meclisine skype ile katılacak, ki bu çok ender bir durumdur.
Neyse bağlantı kuruldu tam nasılsınız filan faslında ilerlerken ben “kızın adı deprem mi” bahsini anlattım. Halam çok eğlendi. “Nasıl nasıl” deyip bir daha anlattırdı.
Skype’tan önce Gülderen yenge “İnşallah Naciye Paşa ile Türkan Sultan birbirine girmez” dedi. “Yok canım niye girsinler” dedi babam. Yengem “Aman abi bilmiyormuş gibi” deyip umutsuzca başını iki yana salladı.
“Gerilmeye gerek yok bu defa konu belli. Türkanların apartmanı zarar görmüş. Apartman sakinlerinin isteğini anlatacağız neticede. Mesele Türkan’ın meselesi” deyip amcam da babama destek oldu.