I-
Büyük şehirlerde, her yıl büyük bir şevkle, gösteri dünyasının ışıltısını yoldaş eden AVM kutlamaları yapılıyor 23 Nisan’da.
Öğretmenleri tarafından seçilmiş çocukları büyüklerin koltuğuna oturtan pek resmi devletli kutlamaları da yapılmaya devam ediyor elbet.
Tüketim kültürünün 23 Nisan’ı ışıldıyor, resmi kutlamalar 50 yıl önce nasılsa aynı minval üzere devam ediyor. Yanlış oldu esasında biz büyükler aynı şekilde “kutluyoruz” ama “hayatı her daim bayram olan çocuklar”, 23 Nisan’dan pek de zevk almıyor.
Neden böyle?
21. Yüzyıl’ın çocuğunun değişen anlam ve hayal dünyasını araştırmak, öğrenmek için çaba sarfetmiyoruz. Çocukların beğendikleri/beğenmedikleri, sıkıldıkları/heyecan duydukları konular hakkında pek fikrimiz yok.