Zamanı idrak etme kapasitesine göre insanları ikiye ayırmak mümkün: Medya gününü yaşayanlar ve medya gününü yaşamayanlar.
Medya gününü yaşayanları biliyorum, medya gününü yaşamayanların ise izini sürüyorum. Bulsam uzun uzun konuşacağım. Sennet ve Cobb’un “Sınıfın Gizli Yaraları”nda işçilerle yaptığı gibi sohbet edeceğim onlarla. Daha doğrusu uzun uzun dinleyeceğim onları. Medya gününü yaşamayanların vakti nasıl idrak ettiğini, eşiyle dostuyla ne konuştuğunu kayıt altına almanın muazzam bir sosyolojik çalışma olacağını düşünüyorum.
Medya gününü yaşamayanları bulmak için medya gününü yaşayanlar üzerinde düşünmek şart elbette.
Medya gününü yaşayanlar çeşit çeşit, lakin kabaca üç kategoride değerlendirmek mümkün.
Üretimsiz medya günü (Sabahtan akşama kadar kötü hizmet veren ama gözü hep cep telefonunda olanların günü.)
Yarı üretimli medya günü(Her sigara molasında sosyal medya kullanımını kaldığı yerden devam ettirenler. Sosyal medyadan gelen haberler yüzünden enerjisini erken tüketenlerin günü.)