Çağımız, aşırı duygusallığın teşvik edildiği, ama herkesin kendisine şefkatli, kendisine merhametli olmayı seçtiği bir ŞİDDET çağı.
Başkasının acısı ile dertlenme, en uzaktakini kalbinin içinde dinlendirme, yani empati, yani bir başkasıyla yekdil olmak, hemdil olmak bahsinde kim kime yakındır bilmek gerekiyor. Bilip kaydını tutmalı, tutulan kayıt silinmesin diye tekrar tekrar hafızada korunmaya alınmalıdır.
Empati kurmak, yekdil olmak, hemdil olmak üzerine fikrimizi yormak, kalbimizi berraklaştırmak için geçen haftanın çok konuşulan “o ödül töreni”ni seçtim.
İsrail, 7 Ekim’den bu yana hız kesmeden, ara vermeden Gazze’de soykırımına devam ediyor. Binlerce çocuk öldürüldü. Binlerce insan sakat kaldı. Şimdi hayatta olanlar aç, susuz ve sağlıksız. Savaş muhabirleri bölgeden haber verirken canını verdi.
49. Altın Kelebek Pantene ödül töreninde sunucu Cem Davran ve en iyi müzik grubu ödülünü alan Madrigal’in bateristi Sanlı Akgün dışında, ödül alan sanatçıların tek bir atıfla dahi Filistinli çocukları görmeyen hâli, kalbi olanları kalbinden vurdu. (Çocuk oyuncu Ada’nın avucunda çizili olan mavi-yeşil dünya ve “çocukların ölmediği dünyada ödül almak isterdim”...