31 Mart 2019 seçimlerinden üç gün sonra, yani 3 Nisan tarihi kadınların seçme ve seçilme hakkının 89. yıldönümü. Kadınların seçmesinde, oy kullanmasında bir sıkıntı yok. Son on yıldır seçim günlerinde sokaklarda daha yoğun bir şekilde kadın seçmenlerle karşılaşıyorum. Kadınların oy kullanması bahsinde, asıl, kadın seçmenlerin oy kullanırken dikkate aldığı öncelikler sıralamasını iyi analiz etmek gerekiyor diye düşünüyorum.
Cumhuriyetin ilk yıllarında ailesinin kararı doğrultusunda ya da eşinin “yol göstericiliği” ile oy kullanan kadınların sayısı, 89 yılda bir hayli azaldı.
Kadınlar özellikle yerel seçimlerde, gündelik hayatı kolaylaştıran, eğitimde fırsat eşitliğine imkan tanıyan parasız kursları, spor faaliyetlerini, gündelik hayatlarını düzenleyen kursları, evde bakım yapan sağlık ekiplerinin hizmetini çok önemsiyor.
Talep kültürü konusunda kadınların erkek seçmenlerden daha bilinçli olduğuna dikkat çekmek isterim. “Filan ilçenin belediyesi şu hizmeti veriyor” ya da “Benim daha önceki taşındığım yerde şu hizmetler vardı, burada niye yok” diye talepte bulunan her yaştan kadın ile karşılaşıyorum.
Kadınların talepleri deyince, mülkî idarecilerin “köylü kadınlar” ile nasıl tartışamadığını, sizler de ekranlarda görmüşsünüzdür. Vali ve kaymakamlar “eylem yapan köylü kadınları” ciddiye almayan bir tarz ortaya koymaya kalktıklarında, hayatlarının hatasını yapıyorlar. Çünkü kadınlar onların karşısına hakiki taleplerle çıkıyorlar.
Gelelim kadınların seçilmesi meselesine.