Yolunda gitmeyen işler için şikâyeti şikâyete eklemeye devam mı edeceğiz? Şikâyet etmekten yorulunca da “Burası Türkiye niye şaşırıyorsun” diyenlerin kervanına mı katılacağız? Ya da elimizi taşın altına koyup aksayan yönleri tamir etmek için canla başla çalışacak mıyız?
Her birimizin şahsiyeti bu sorulara verdiğimiz cevapta gizli.
“Kendi Yerinde Olmayan Üniversite Hocaları” yazısı etrafında cereyan eden tartışmalar artarak devam ediyor.
Öncelikle gelen mektupların neredeyse tamamına yakınının kız öğrencilerden olduğunu belirtmek isterim. Erkek öğrencilerden gelen mektuplar “bir tek örnekten yola çıkarak eleştiri yapamazsınız, çok iyi hocalarımız da var” şeklinde.
Fakat erkek öğrenciler, çok iyi hocaların özelliklerini yazmak konusunda tembel davrandıkları için mektuplarını maalesef yayınlayamıyorum.
Dolayısıyla tartışmamız gereken iki soru var. Birincisi erkek öğrenciler üniversite hocalarını eleştiren mektuplardan neden mustarip? İkincisi iyi örnekleri yazmak konusunda kalemleri neden tutuk?