I-
Müsaadenizle gündemi bir hikaye üzerinden okumak istiyorum.
“Bedevi bir gün çölde seyahat ederken uzaktan çaresizlik içinde
kendine el sallayan bir adam görmüş. Ve hemen devesini ona doğru
sürmüş. Zavallı adam uzun günler aç ve susuz kalmanın sonucu bitap
düşmüş bir halde gelen bedeviye seslenmiş: “Lütfen biraz su.”
Bedevi devesinden inip suyu hazırlarken adam kendinden beklenmeyen
bir çeviklikle bedevinin devesine atlamış ve hızla uzaklaşmış.
Bedevi durumu fark eder etmez dönmüş ve tüm gücüyle arkasından
koşmaya başlamış. Sesini duyurabileceği bir mesafeye erişince
bağırmış: “Tamam devemi aldın. Beni bu çölde bir başıma bıraktın.
Varsın olsun. Ama senden rica ediyorum bu olayı yaşadığın müddetçe
kimseye anlatma!”
Devesini hatta canını değil de olayın başkalarına anlatılmamasını
önemseyen bedevinin bu sözlerini duyan adam birden durmuş, geri
dönmüş ve sormuş: “Niçin bu olayın başkalarına anlatılmamasını bu
kadar şiddetle istiyorsun, hikmeti nedir?” Bedevi “İnsanlar bu
olayı duyarlarsa bir daha çölde aç ve susuz kalmış hiç bir insana
yardım eli uzatmazlar da ondan” diye cevap vermiş.”