Benim çocukluğum ve ilk gençliğim İzmir’de, ticari hayatın merkezi durumundaki Kemeraltı Caddesi’nde geçti. Daha ilkokula gitmezken evden babama sefertası içerisindeki öğle yemeğini götürmemle başlayan ilişkim, yine aynı dönemde küçük bir tezgahla iş hayatına atılmama da dönüşmüştü.
Ailem kurtuluşundan az sonra yerleşmek üzere kente gelenlerden…
Yangın yerine dönmüştü İzmir ve yeni sakinlere ihtiyacı vardı.
Bizimkiler gibi tası toprağı toplayıp barınamaz hale geldikleri Balkan kentlerini terk ederek Türkiye’ye sığınmış Türkler’den bazılarına, ilk indikleri İstanbul’da vatandaş haline geldikten sonra, İzmir’e gitmeleri tavsiye edilmiş olmalı.
Dedem ve çocukları Prizren’de (Kosova) yaptıkları ve iyi bildikleri ticareti, Kemeraltı’nın Kestelli Caddesi ile kesişen köşesinde açtıkları türlü çeşitli şeyler satılan bir dükkanla İzmir’e taşımışlardı.
Karar’da yazan benden bir on yıl kadar daha kıdemli olduğunu düşündüğüm İzmirli İskender Öksüz, ‘9 Eylül’ü bakın nasıl ‘zorla’ yaşardık’ başlıklı bugünkü yazısında, İzmir’in kurtuluş törenlerini kendi neslinin nasıl yaşadığını çok güzel anlatıyor.