Boş tencere iktidar yıkar mı?
Yıkar. Çok partili demokrasiye geçildiğinden bu yana, seçimle yerini yenisine bırakan hükümetlerin çoğunun başına gelenin sebebi derinleşmiş ekonomik sıkıntılardır.
Hayat pahalılığı insanların büyük bölümünü ideolojiden daha fazla ilgilendirir.
Siyasi hayatı boyunca tam altı kez iktidarı muhaliflerine terk etmek zorunda kalmış Süleyman Demirel’in bildiğini, 21 yıl iktidarda kalma başarısını göreceli bir ekonomik rahatlığa borçlu olan Tayyip Erdoğan bilmez mi?
Elbette bilir.
Zaten bildiği içindir ki, daha önce hiçbir iktidarın göze alamadığı vaatleri peş peşe bizzat kendisi seslendiriyor AK Parti’nin genel başkanı da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan…
Hem de, bir yandan bütçenin -buna ‘devletin’ de denilebilir- imkanlarını bayağı zorlayarak maaş ve ücretleri arttırırken, bir yandan da geçerli sistemin adı ‘serbest piyasa ekonomisi’ olduğu halde piyasayı kontrol altında tutmaya da çalışıyor iktidar.
Devletin piyasayı serbest tutmakla görevli kurumlarının göz yummasıyla…
[Rekabet Kurumu, tekel oluşmasını ve piyasaya hakim firmaların bir araya gelerek fiyat belirlemesini -oligopol yapısını- engellemekle görevli devlet kurumudur. Yaygın marketler hükümet baskısıyla belli malların fiyatlarını bir araya gelerek sabitlediler, Rekabet Kurumu buna ses çıkartmıyor.]
Hükümetin bu çabaları ‘boş tencere’ ile ifade edilen durumun seçim üzerindeki etkisini ortadan kaldırmaya yetecek mi?
Yetebilirdi de, bugün durumu ekonomik açıdan iktidar için zorlaştıran daha az önemli sayılmayacak bir alan var: Eğitim…
AK Parti iktidarının en baştan itibaren uyguladığı eğitim politikası, bugün, hep AK Parti’ye oy vermiş kitleleri kendisinden koparacak bir tehlike haline dönüşmüş bulunuyor.
Eğitimde özel kurumların ağırlık kazandığı bir çarpıklık var bugün. Devlet okulları ailelerin çocukları için belirledikleri gelecek planına uygun eğtim veremiyorlar; istenilene erişebilmenin yolu çocukları özel okullara göndermekten geçiyor.
Önceleri yalnızca belli ailelerin tercih ettiği özel okullar, son yıllarda orta halli ailelerin de ilgi gösterdiği bir seçenek haline dönüştü.
İmkanlar zorlanıyor, ailelerde çalışabilecek durumdaki herkes çalışıyor ve yemeden içmeden fedakarlık da yapılarak çocuklar özel okullara gönderiliyor.