Politikacılar övünmeyi severler, sadece sevmekle kalmaz övünülecek şeylerle cesaret bulur, başkalarının da övgülerini kendilerine aktarmalarını beklerler.
Bu gerçeği yıllarca Ankara’da politikayla iç içe yaşıyarak öğrendim.
Öğrendiğim bir başka gerçek de şu: Kendisini öven, başkalarının da övmesini bekleyen politikacı bu özelliğini kendi dar çevresinde dile getirir, övülme beklentisini de fazla açık etmemeye çalışır.
AK Partililer de uzun yıllar böyle davrandılar.
Tevazuyu elden bırakmadılar.
Kendilerini aşırı övenlerden hoşlanmadıkları izlenimi verdiler.