1980’lerin ikinci yarısı başları… Yer: Almanya’nın Köln kenti… Başka bir gazetecilik görevi için gelmişim; orayı mekan tutmuş ve herbiri sonradan kendi yolunda önemli başarılara imza atmış iki yerel Türk gazetecinin evinde misafir olarak kalıyorum…
Onlardan biri, ‘‘Buraya kadar gelmişken neden zoraki sürgünlerin hatırını sormuyorsun?’’ fikrini ortaya atıyor ve askeri yönetimin gadrinden soluğu Avrupa’da almış bazı aydınlar ve sanatçılardan Köln yakınlarında yaşayanlarla görüşmemi sağlayabileceğini söylüyor…
O görüşmelerden ‘Vatan hasretiyle yananlar’ başlığını taşıyan bir dizi-röportaj ortaya çıkıyor…
Cem Karaca’yı ve Şanar Yurdatapan’ı da kaldıkları mütevazı evlerinde ziyaret ediyorum.
Şanar Yurdatapan’ın bestelediği, eşi Melike Demirağ’ın seslendirdiği ‘Şimdi İstanbul’da olmak vardı anasını satayım’ sözleri bir aralar dillerde dolaşan şarkının da içinde yer aldığı albümün ilk dinleyicilerinden olarak ülkeye dönüyorum.
İkili henüz piyasaya çıkmamış albümü hediye ediyorlar.