YUNANİSTAN’da dün yapılan kader referandumuna gidilen süreçle ilgili haber ve değerlendirmeleri okurken, sanki “Düyun-u Umumiye” uygulamasının Düvel-i Muazzama tarafından bastırıldığı kendi tarihimizin meş’um sayfalarını okuyormuşum hissine kapılıyorum.
1880’lerde Osmanlı’ya uygun gördükleri muameleyi 2015’te Yunanistan’a yapıyorlar...
Evet, Yunanistan o günkü (1981) mali durumu açısından Avrupa Birliği’ne tam üye kabul edilmeyi hak etmiyordu; ama Avrupa’nın büyük devletleri bunda mahzur görmediler. Ardından gelen uzun yıllar boyunca Atina’nın ekonomik yardım taleplerini herhangi bir şart ileri sürmeden karşıladı da aynı devletler. Tepeden tırnağa borçlu olduğu bilindiği halde yeni borçlar da açtı IMF. Avrupa Merkez Bankası gerektiğinde kurallarını esnetmeyi ve iflas görüntüsünü uzaklaştırmayı da bildi.
Şimdi aynı büyük devletler, özellikle Almanya ve Fransa, anlayış göstermeye yanaşmıyor, nereden bulacağına -daha doğrusu bulamayacağınaaldırmadan borçlarını ödemesi için Atina’ya baskı üzerine baskı uyguluyorlar.
IMF’ye olan 1.2 milyarlık borç taksidini salı günü ödeyemedi Yunanistan ve iflas durumuna düştü.
İstedikleri ne Avrupa’nın büyük devletlerinin?