Ulusal bayramlarımızın resmi ağızca değersizleştirilmesine alışmıştık. Bayramın içini boşaltmakla görevlendirilen mülki amirlerin canla başla görevlerini yerine getirmelerini ulusal medyada izler olmuştuk. Ama işin ucunun trollüğe varacağını ummamıştık.
Malumunuz, “trol” nereye çekerseniz gidebilecek bir kelime. Yalnızca sosyal medyada kullanılmıyor. Trollemede, her şekilde bir anlam bozuculuğu, keyif kaçırıcılığı var. Son örnekte, Refah Partililerin AKP mitingini çok zekice hazırladıkları posterlerle trollemelerinde olduğu gibi…
Daha da ileri gidildiğinde, yapılan tanımın içinden sıyrılarak ortalık bulandırılıyor ve bundan bir yarar sağlanıyor. Kitleler çaba sarf etmeksizin hareketlendirilebiliyor. Hatırlatalım, ajitasyon ve provokasyon kelimeleri ile trolün bir benzerliği yok…
Trolün; “bir değerin tanımını, anlamını değiştirme” bölümünden gidersek; ulusal bayram kutlamaları sıradan bir halk eğlencesine dönüştürülüyor. Madem bayramlar coşkuyla, halkın en geniş katılımıyla, kitaplardaki katı tanımlarından sıyrılarak kutlanmalıdır, o zaman buyurun fener alayına, ardından konserlere…
Sınırları belirlenmiş, güvenliği sağlanmış bir geniş alan; kaliteli bir ses düzeni ve o gün için getirilmiş ünlü bir ses. Ortak duyarlığı sağlamak için dağıtılan Türk bayrakları ve dar yelpazede atılmasına izin verilmiş sloganlarla coşku veriliyor. Böylece halkın gazı alınıyor. Kentliye aktivite sağlanmış da oluyor…