Yazının başlığı ve onunla ilişkili kurgusu, “Manifestoya rağmen nedir bu telaş” olacaktı. Kendi mahallemdeki muhtar adayı patlaması dikkatimi çekince başlık değişti.
Başka mahallelerde durum aynıydı. “Bit” değil ama “mahalle pazarına” nur yağmış olmalıydı! Herkesin gözü seçim pazarlığındaki siyasi partiler ve onların isyankar evlatlarındayken, bir başka alanda da savaş demeyelim ama yoğun çalışma sürmekteydi.
Haksız değildiler. 2023 yılına yetiştirilmeye çalışılan yeni rejimde muhtarlar için müthiş roller biçilmişti. Hem de hemen, 2014 yerel seçimlerinin ardından başlayarak.
Saraya kabul edilmişlerdi bir kere. Direk ilişki kurabilmek gibi(!) her kula nasib olmayacak bir ayrıcalığı elde etmişlerdi. Halkın en büyük temsilcileri oldukları, yerelden tepeye doğru işleyen bir demokrasinin çarkları işlevi gördükleri söylendi, gösterişli toplantılarda.
Maaşları artarken, mahalle ve beldelerindeki her türlü tatsızlığı(!) saraya bildirme göreviyle de üstlendirildiler. Bu onurlu paye onlara güç sağladı. Böylece, bir sonraki olan 31 Mart yerel seçimlerinde adaylık patlaması yaşandı.