Ticaret mevsimi çoktan açılmış olmasına rağmen Pompeii’de olağandışı bir sakinlik gözlenmektedir. Çünkü bütün pagan aleminde olduğu gibi, şehirde de Feriae festivali hüküm sürmektedir.
Bu günlerde, tanrıların yeterince kutsanabilmeleri için iş yerleri ve idari binalar kapanmıştır. Şehirde evlilikler bile Feriae’nin bitimine alınmış, görünür yerlerde eğlenmekten kaçınılmıştır.
Bir tür nefis orucunun yaşandığı ülkede genel bir iş yapmama isteği sürmektedir. Feriae’yi mazeret gösteren duvar ressamları o güzelim Pompeii morunu bile tutturamamaktadır. Nedeni sorulduğunda, “feriye başıma vurdu abi, idare et!” yanıtı gelir.
Yüzyıllarca önceki kanlıları Etrüskler ve Antik Yunan’ı hala düşman bilip kendilerini kıskandığını söyleyen imparator Titus Flavis Vespasianus, bir şeylerden “vesveselenmiş!” olmalı ki erken seçim ilan etmiştir. Senatoyu bir şekilde bağlamış, Pompeii halkını da savurgan eğlenceler ve cömert yardımlarla yanına çekmiş olan Vespasianus, seçilecek “magistrates”lere kutsal Feriae ayını iyi kullanmalarını öğütler.
Dört magistrates’in bir birlik oluşturup şehri yöneteceği “decurion” seçimi için adaylar, dışardan gelen “manifestoslar”a, duvarlara “programmate” lerini yazdırmakta biraz uyuşuk davranmaktadır. Bunun yerine, şehir ahalisini oluşturan mezheplerin tapınaklarına iftar ziyaretleri düzenlenmekte, oruç açıldıktan sonra siyasi propagandaya geçilmektedir.