Demokratik hukuk devletlerinde gazetecilik suç değildir.
Aksine basın özgürlüğü anayasa tarafından korunur.
Türkiye’de de Anayasa’nın 28. maddesi basın özgürlüğünü güvence altına alır.
Bu güvence; yasama, yürütme, yargı erklerinin yanında “4. kuvvet” olarak tanımlanın basının görevini gereği gibi yapabilmesi için zorunludur.
Basın 4. kuvvet olarak bir yandan halkın bilgi alma hakkının gereği olarak kamuoyunu bilgilendirir ve yine kamuoyu adına denetim görevi yapar.
İktidar, anayasasında “demokratik, laik, hukuk devleti” yazan ve 28. maddesinde “basın hürdür, sansür edilemez” hükmü bulunan Türkiye’de özgür basını ve muhalefeti baskı altında tutuyor.