TÜRKİYE’nin Fırat Kalkanı operasyonunu, Rusya, ABD veya İran’a bakarak değerlendirmek büyük hata olur. Ankara, Suriye’de bir ‘vekâlet savaşı’ yürütmüyor. Kendi ulusal güvenliği ve çıkarları için ve kendi gücüyle orada...
Bu çapta bir sınır ötesi harekâtın mahiyetini doğru anlamak için o harekâtla gözetilen stratejik hedefe bakmak gerekir.
Türkiye’nin, Fırat Kalkanı operasyonuyla güttüğü stratejik nitelikteki hedefi nedir?
Bu sorunun yanıtı, “Türkiye’nin toprak bütünlüğü ve ulusal birliğinin korunması”dır. Bunun anlamı, Türkiye’nin bekasına yönelmiş tehditleri bertaraf etmek üzere Suriye’ye girdiğidir. Bu stratejik hedefe ulaşmak için Türkiye, “Suriye’nin de toprak bütünlüğü ve ulusal birliğinin korunması” politikasını desteklemektedir. Bu aynı zamanda Türkiye’nin de bekasını güvence altına almak anlamı taşımaktadır.
DOMİNO ETKİSİ
Türkiye, Suriye’nin parçalanması ve kuzeyinde bir PKK-PYD federasyonu kurulması halinde bunun ‘domino etkisi’ yaratacağı düşüncesindedir. Suriye’nin kuzeyinde böyle bir devletimsi yapının oluşması halinde bunun Kuzey Irak’ı tetikleyeceği ve Barzani yönetiminin önalıp bağımsızlık ilanına yönelebileceği hesap edilmektedir. Kuzey Suriye’de ve Kuzey Irak’ta bu tür gelişmenin ise Güneydoğu’yu Türkiye’den koparmak, bu iki oluşuma katmak yönünde baskı oluşturacağı ve bu
faaliyetleri besleyeceği kaygısı söz konusudur.