Kırmızı ve siyah, edebi metinlerde sevginin nişanesi olarak
hayallerimizi süslerdi. Oysa Afrika’da gördük ki bu renkler siyahi
bir çehrenin göz pınarlarından çıkıp, yüzde derin izler bırakarak
süzülen kandan gözyaşını simgeliyor.
Tarihin garip tecellisine bakın ki kara Afrika’nın bahtı da kara
oldu.
Geçen asrın başlarında talih bizim de yüzümüze gülmedi; yüz yıldır kendi dertlerimizle boğuşuyoruz. Değil Afrika’ya bakmak, burnumuzun dibindeki komşularımızla bile tüm münasebetlerimiz kestirildi.
Er ya da geç; günü geldi ve devran değişti. ‘Afrika olmazsa olmazımızdır!’ deyip, siyahi kıtanın yollarını arşınlayan ve hepsinden önemlisi, Batı’nın vampir gibi saldırdıklarına muhabbetle yaklaşan bir lider geldi. Zira bu lider, yeni dünya düzeninde Afrika ile birlikte yürümekte kararlı!
Bundan dolayı da tüm mazlumların umudu oldu.