Demokratik rejimlerin olmazsa olmazı, elbette ki muhalefettir. Ve bu muhalefet, iktidarların alternatifidir. Şu halde, nasıl ki iktidarların icraatlarında sorumluluğu varsa, muhalefetin de tenkit ve eleştirilerinde aynı oranda sorumluluğu vardır.
Muhalefet öyle işkembe-i kübradan sallamaz, milletin hayrına yapılan işlere kara çalmaz, hizmetlere mani olmaz, iftira atmaz, hakaret etmez, hemen herkesin görmekte olduğu şeyleri inkâr etmez.
Bunları yaparsa, kendi inandırıcılığını ve ciddiyetini ve halkın ona olan güvenini kaybeder, daha açık ifadesiyle lafı yalama yapar.
Bizdeki muhalefet, İttihat ve Terakki’den tevarüsle yıkıcı, karalayıcı, imha edici, inkârcı, mani olucu ve hepsinden önemlisi ayrıştırıcı bir geleneğe sahiptir.