Sevgili Peygamberimizi aleyhisselam Allahü teala üstünler üstünü olarak yaratmış; O’nu en güzel isimlerle tesmiye etmiş ve en güzel sıfatlarla süslemiştir. O’nun, insanlar arasında en yaygın isimleri Muhammed (övülmüş) ve Mustafa (seçilmiş)tir.
Bir küre düşünün; en tepe (zirve) noktasından en alt (aşağıların aşağısı) çizgiye kadar; her kademede insan çeşitleri bulunmaktadır. Ortasından yukarıya doğru iyi ve güzel insanlar; orta çizgiden aşağıya doğru da en kötü ve en edna (alçak) insanlar yer alır. Allahü tealanın yaratmış olduğu iyilik ve güzelliklerin tümü, süzüle süzüle; kürenin en zirve noktasında kemâle, yani doyum noktasına ulaşır ve Mustafa (en halis-en süzülmüş-en seçilmiş) ismini alır. Kürenin aşağıya doğru kısmı da böyledir; dereke dereke alçalarak en edna, kötüler kötüsü olarak seçilir… Malum her şey zıddı ile kaimdir.
İşte, bu en üstün süzülmüş sıfatla anılan; Âlemlere rahmet olarak gönderilen, sevgili Muhammed Mustafa sallallahü aleyhi ve sellemin ta kendisidir. Böyle bir şanlı Peygambere aleyhisselam ümmet olmanın şerefini taşıyan Kadı İyad hazretleri; "...Bundan dolayı ne kadar övünsem azdır; zira O’na ümmet olmakla öylesine iftihar ediyor ve kendimi öylesine yükseklerde buluyorum ki, yıldızlar ayaklarımın altında kalıyor" buyurur.
Çünkü; O’nun ümmetinin âlimleri İsrailoğullarının Peygamberleri gibidir. Bu tespiti bizzat Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem Efendimiz yapıyor. İsrailoğullarının Peygamberleri (aleyhimüssalevât), kendilerinden önce Yahudiler için gelen Resullerinin Şeriatlarını koruyorlardı. Muhammed aleyhisselam ümmetinin âlimleri de; bütün insanlığa gelen Cihanşümul dinin hükümlerini koruyorlar; onlara muhafızlık yapıyorlar. Bu da şereflerin en üstünü olsa gerektir.
Muhammed aleyhisselamın tebliğ ettiği İslamiyet’le birlikte insanoğlunun, O’nun Şeriat’ının dışında bir dinle Allahü tealaya ibadet etmeye yol ve imkân kalmamıştır.
Peygamberlerin en büyüklerinden olan İsa aleyhisselam bile; Kıyamet’e yakın gökten indiğinde, Muhammed aleyhisselamın Şeriatı’na göre hüküm verecektir. İbn-i Arabi’nin ifadesiyle; İsa aleyhisselam velilerin sonuncusudur (Hatem-ül evliya). Allahü teala O’nun velayetini -ki mutlak velayettir- ulu bir resul ile bitirmiş olması, Muhammed aleyhisselama bahşedilmiştir. Bundan dolayıdır ki; İsa aleyhisselam iki kez diriltilecektir. Biri Peygamber olarak Peygamberlerle (aleyhimüssalevât), bir diğeri de Muhammed aleyhisselama bağlı bir veli olarak..
Peygamber Efendimize aleyhisselam verilen en büyük mucize Kur’an-ı kerimdir. Kimse, ya da kimseler onun mislini yapamaz. Kur’an-ı kerim, kendinden evvel gelen bütün kutsal kitapların hükümlerini (Şeriatlarını) kaldırmıştır (neshetmiştir). Kendisinin ise bir tek harfi bile değişmeden, vazettiği bütün hükümleri ile Kıyamet’e kadar bakidir.