Velilerin önderi İmam-ı Rabbani hazretleri; "… Kalp Allahü
tealanın komşusudur. Allahü tealaya kalbin yakın olduğu kadar
hiçbir şey
yakın değildir. Mü’min olsun, kâfir olsun hiçbir insanın
kalbini
incitmemelidir. Çünkü asi olan komşuyu da korumak lazımdır.
Sakınınız,
sakınınız, kalp kırmaktan pek sakınınız! Allahü tealayı en
ziyade
inciten küfürden sonra, kalp kırmak gibi büyük günah yoktur…
…Kalp,
yani gönül, mahlukların en üstünü ve şereflisidir. İnsan,
(Âlem-i
kebir)de, yani insanın dışında bulunan her şeyi kendinde topladığı
için,
mahlukların en kıymetlisi olduğu gibi; kalp de (Âlem-i sağir)deki,
yani
insanda bulunan her şeyi kendinde topladığı için ve çok basit ve
hülasa
olduğu için çok kıymetlidir…" buyurmaktadır. (3. Cilt 45.
Mektup)
İmam-ı Rabbani’nin evlad-ı mükerremi Muhammed Ma’sum hazretleri
ise; "…
Kalp evvela, nefsin saltanatında ve onun idaresindedir. Hak
tealanın
inayeti ile nefsin hakimiyyetinden kurtula. Asl hâline dönüp,
insanın
kemali (olgunluğu) olan yakınlık ve ma’rifete kavuşur."