Savaş!
Hep bildiğimiz gibi; acı, yıkım, ölüm, trajedi ve mültecilik gibi sonuçları olan “kanlı bir siyaset” biçimi.
Rusya, ABD’nin burnunun dibindeki Ukrayna’yı silah ve mühimmatların depolandığı bir NATO üyesi ülkeye dönüştüreceğine, Ukrayna hükûmetinin de buna teşne olduğuna kesin kanaat getirince, zaten Donbass meselesinden dolayı istim üzerinde olduğu için bir anda karar verip, ezdi geçti. Şu anda ülkenin yüzde 15’i çepeçevre kuşatılmış olarak Rusya’nın işgali altında. Sonuç? An itibarıyla 3 milyon Ukraynalı mülteci Avrupa topraklarında.
Bir tarafta bombalar, bir tarafta çocuklar…
Çok yazık, çok!
Bir ay önce mutlu mesut yaşayan bir ülkenin şu an geldiği duruma bak.
Türkiye’nin tutumu belli. Tıpkı dünyanın üçte ikisi olan 6 milyarı temsil eden ülkeler gibi Rus işgalini kınıyor ama yaptırımlara katılmıyor.
Ama iş Rusya’yı kınamakla ve işgali sonlandırmasını istemekle bitmiyor ne yazık ki. Reel politiğin ve jeopolitiğin acımasız sonuçlarıyla şerbetlenmiş dünya halklarının parçası, hatta ABD, NATO ve Batı’dan en büyük kazıkları yemiş bir ülkenin vatandaşı, gazetecisi olarak şunu soruyoruz:
“ABD, Batı ve dahi NATO, Rusya’nın bu ülkeyi NATO üyesi olması hâlinde işgal edeceğini bal gibi bildikleri hâlde, neden Ukrayna’yı bile isteye ateşe attı, Zelensky’yi ‘Yürü aslanım, arkandayız’ diye itekledi?”
NATO GENEL SEKRETERİNİN GENÇLİĞİ VE ABD’NİN YAPTIĞI “KORKUNÇ ŞEYLER”
Bu soruyu sormadan ve cevabını almadan Pentagon ile CIA’in finosu olmuş ABD medyasını hatırlatırcasına harekât analizleri kasan televizyon yorumcularını nereye koyacağız?