Yoksul olmalarına rağmen oğlunun sünnetinde köy ahalisine bir tandır-pilav şöleni vermeye kararlı olan Medine için iş kuzu bulmaya kalmıştır. Kuzu’yu alacak olan da tabii ki erkeklerin muktedir olduğu köyde ve ailesinde, kocası İsmail’e düşmektedir. Gel gelelim kocası Kaypak İsmail daha ilk maaşını şehirdeki pavyon şarkıcısına kaptırır. Bununla da yetinmez karısının altın bileziğini ve köy muhtarından aldığı borcu da. Çünkü İsmail için pavyon şarkıcısının sevgilisi olmak, iktidar alanını genişletmenin ve bunu diğer erkeklere duyurmanın bir yoludur.
Medine, iktidarını korumaya çalışan erkekler dünyasında, erkeklerin kadınlara dayattığı hayatı değiştirip toparlamaya çalışan kadınları simgeliyor. Bir bakıma erkeklere erkekliğin iktidarını öğretmeye başlıyor.
Medine’nin kızı Vicdan ise sünnet olacak kardeşi Mert’i kıskançlıkla ‘eğer kuzu alınamazsa babasının kendisini kurban edeceğine’ inandırır. Hz. İbrahim’in oğlunu kurban etmek istemesi gibi. İşte bundan sonra korku ve vesvese devrededir artık. Mert, kendini kurtarabilmek için çobanlara şarkı söylemekten tutun, kuzu çalmaya dek her yöntemi dener. Ama nafiledir.
İslamiyet’te feda etmenin bir simgesi olan Kurban ibadetinin hayatımızı nasıl şekillendirdiğine dair enfes ipuçları vardır bu hikâyede.
Peki, o vakit kurbanlık meselesi nasıl çözümlenecektir? Alışılmış refleks ve kabullerle mi?
Hayır!