İYİ Parti Genel Başkanı Meral Akşener’in, önceki günkü grup toplantısında Yeni Akit’ten Yeni Şafak gazetesine, Refah Partisi’nden Tayyip Erdoğan’a, Şevket Kazan’dan Kemal Kılıçdaroğlu’na kadar herkesin yardımına nasıl cansiperane koştuğunu “ha ha ha” diye tuhaf gülme efektleri çıkararak anlatması, yalnızca Ekrem İmamoğlu’na verdiği “abla desteği”nin bir izahatı değildi. Akşener geçmişi hatırlatarak sanki alacak tahsiline çıkmıştı ve hepsine birden “Ben size zamanında yardım ettim” diyor, diyetini istiyordu.
Müthiş bir siyasi ihtirasın kıvılcımları çakıyordu gözlerinde.
28 Şubat sürecindeki tele kulak skandalları, koalisyon darbeleri, faili meçhul cinayetlerle ilgili yazılanlar, başörtü zulmüne gönüllü ortaklığı bugün olacakların fragmanı gibiydi. Akşener’in hırsını ve üzerindeki “Cemaat” gölgesini 2015 yılından itibaren daha net biçimde hissetmeye başladık. Onunla ilgili ilk işareti çakan da MHP lideri Devlet Bahçeli’ydi. Meral Hanım'ı 1 Kasım 2015 seçimlerinde, “Hanımefendinin biraz dinlenmeye ihtiyacı var” diyerek aday göstermeyince anladık. O da boş durmadı ve kolları sıvayarak MHP’yi ele geçirmeye kalktı malumunuz. 2016 Mayıs ayında çakma bir olağanüstü kongre yaptı. MHP ve Akşener grubu davalık oldu.
Başaramadı.
Ardından İYİ Parti’yi kurdu.
Ama bir de BUNDAN ÖNCESİ var.