Masum insanların bir hiç uğruna öldükleri hiçbir dava haklı
olamaz, olmamalı da. Geçmişten bugüne savaşlarda yaşanan acılar,
okuduğumuz kitaplarda anlatılmaya çalışılsa da, ne hissetsek eksik
kalıyor çünkü acıya tanıklığın tarifi uzaktan olmuyor. Bizim bugün
Ukrayna'nın başına gelenler karşısında yaşadığımız şey sadece 21.
yüzyılda insanlığın kaybedilişine tanık olmaktan başkası
değil...
Oradakilerin neler yaşadığını anlamamız, biraz olsun empati
yapabilmemiz bile mümkün değil. Kimse ülkesinden bu şartlarda
ayrılmak zorunda kalıp başka bir ülkeye gitmek istemez.
Z kuşağı ise savaşla ilgili öyle güzel bakış açılarına sahip ki...
Örneğin 'Sığınmacı olmak seçim değil, hele ki bu durumdaki
insanlara kapıları kapatmak, savaşı başlatanlar kadar kötü olmak
demektir' diyorlar. Savaş üzerinden mizah üretmeye çalışanlar da
var, Putin eleştirisi en beğenilenler arasında. Ne kadar sessiz,
anlaşılamayan, uyum sağlayamayan kuşak gibi anılsalar da,
insanlıkları ve duyguları gurur...