Tiyatro sezonunun açıldığı günden beri Tiyatro Yan Etki'nin
'Çıkmaz Sokak Çocukları' oyununu izlemek için fırsat kolluyordum.
Bir ay öncesinden biletleri alınan oyunu nihayet geçtiğimiz
günlerde Moda Oyun Atölyesi sahnesinde izlemeyi başardım.
Amerikalı oyun yazarı ve oyuncu Lyle Kessler'ın 1983 yılında
yazdığı 'Çıkmaz Sokak Çocukları' olarak dilimize kazandırılan
oyun;
Serkan Üstüner'in yönetiminde, Yağız Can Konyalı, Faruk Barman ve
İştar Gökseven'in muhteşem performanslarıyla sahneleniyor.
Muhteşem diyorum çünkü oyunculuklar insanı gerçekten hipnotize
ediyor.
KİMSESİZ İKİ KARDEŞ
Oyunda 'Treat' ve 'Philip', babaları tarafından terk edilmiş,
anneleri de ölünce kimsesiz kalmış iki kardeş. 'Treat', dışarıdaki
dünyada yaşanan kötülüklerin tam ortasında ama küçük kardeşini
kötülüklerden uzak tutmaya çalışıyor. Şiddet eğilimli bir adam; iki
kişilik ailelerinin geçimini gaspla sağlıyor. Kardeşi 'Philip' ise
tüm günü evdeki dolabın içinde geçiriyor çünkü dışarıda nefes
almanın bile ona zarar vereceğine, kaybolacağına inanıyor. Bu iki
yetimin hayatı 'Treat'in bir gün fidye isteme niyetiyle kaçırıp
evlerine getirdiği 'Harold'la değişiyor. Islahevinde büyümüş,
karanlık, varlıklı ve bir o kadar rahat ve eğlenceli bir adam olan
'Harold', iki kardeş için 'baba' figürünün içini doldurmaya
çalışırken onlara birçok şey öğretiyor. Mesela 'Treat' öfkesini
kontrol etmeyi, 'Philip' ise bir restoranda nasıl davranması
gerektiğini, nasıl kaybolmayacağını öğreniyor.
Oyun bir hayli duygusal ve bir o kadar komik diyaloglara sahip.
Oyunculuklara gelecek olursak... 'Philip'i canlandıran Yağız Can
Konyalı genç ama büyük yetenek, oy...