Savaşın başlarında Ukrayna hükümeti, olası bir barış planına soğuk bakmıyordu. Ancak Batılılar, Ukrayna’nın barış anlaşması yapmasını engellediler. Antalya - Dolmabahçe sürecinde oluşan mutabakatın İngiltere’nin baskısı ile uygulanamadığını artık herkes biliyor.
Hatırlayalım, Türkiye’nin arabuluculuğu ile şekillenen koşulları Rus tarafı kabul etmiş, Ukrayna tarafı ise prensipte mutabık kalmakla beraber Zeleskiy’in onayı için birkaç gün süre istemişti. Ne olduysa o arada oldu, dönemin İngiltere başbakanı baskın bir ziyaretle Kiev’e gitti ve Zelenskiy yönetimi barış görüşmelerinden çekildi.
Burası çok kritik: Türkiye’nin başlattığı barış sürecinden çekilen taraf Rusya değil, Ukrayna oldu. Mutabakata dair olumlu bir yanıt vermedikleri gibi olumsuz yanıt da vermediler. Yani süreci fiilen sonlandırdılar.
Buradan ne anlıyoruz? Batılılar, sadece Ukrayna’nın barış yapmasına değil, aynı zamanda barışın Türkiye eli ile tesis edilmesine de karşılardı.
Şimdi Türkiye’nin Ukrayna üzerindeki ağırlığını artırma çabası biraz da bu yüzden olabilir. Türkiye, Rusya’nı tepkisini çekmek pahasına bazı Azov subaylarını Ukrayna’ya iade etti ve hemen ardından “Ukrayna’nın NATO üyeliğini destekliyoruz” dedi. Bunlara yönelik Rusya’dan ciddi bir tepki gelmedi, aksine “Türkiye’nin durumunu anlıyoruz” denildi.
Batılılar bile Ukrayna konusunda çok tedirginken Türkiye’nin böyle bir tavır takınması, yeniden başlatmayı düşündüğü barış sürecinde Ukrayna’nın masadan kalkmasını engelleyecek etkiye ulaşma taktiği olabilir.