İsrail ve Filistin konusunda uzman olan Nathan Thrall, İsrail-Filistin meselesinde sahici bir barış sürecinin işlememesinin temel gerekçesini şöyle açıklıyor: İsrail için işgali sürdürmenin maliyeti barışı yapmanın maliyetinden düşük. Daha direkt söyleyecek olursak, İsrail maliyetsiz bir işgal rejimi uyguluyor. Sanılanın aksine, işgal İsrail’e finansal, diplomatik ve askerî açıdan kıymete değer bir yük getirmiş, maliyet üretmiş değil. *** Mesela İsrail’in işgal ettiği yerlerdeki işgal mekanizmasını düşünelim. Birçok ülke İsrail’le 1967 yılından beri işgal edilmiş topraklar arasında yüzeysel de olsa bir ayrıma gidiyor. Bu tarihten sonra işgal edilmiş topraklarda üretilen ürünlere belli kısıtlamalar ve yaptırımlar uygulanıyor. Fakat bu yaptırımlar son ürüne uygulanıyor; o ürünün üretilmesi için gerekli olan mekanizmanın tamamına değil. Örneğin, AB ülkeleri işgal topraklarında üretilen herhangi bir mamülün son haline yaptırım uyguluyor. O ürünlerin İsrail olarak etiketlenmesine karşı çıkıyor. Fakat bir ürün işgal edilmiş topraklarda üretildiği için nasıl yaptırıma tabi olması gerekiyorsa, bu ürünün üretilmesini sağlayan mekanizmanın da yaptırıma tabi tutulması gerekir.