SAHNEDE “iş giysileri” içinde “Belediye temizlik işçileri
korosu.”
Âşık Veysel’den dizeleri nasıl da güzel seslendiriyorlar.
Herhalde bir “güzellik olsun diye temizlik işçileri giysileriyle
sahne alan profesyoneller” diye düşündüm.
Öyle ya...
Beşiktaş Belediyesi’nin Akatlar Kültür Merkezi salonundaydık.
Belediyeyi simgeleyen bir hizmet dalında kullanılan giysilerle
sahne almaları bir “hoşluk” olabilirdi.
Hayır. Hepsinin de Beşiktaş Belediyesi’nin kadrolu maaşlı temizlik
işçileri olduğunu öğrendim.
Belediye Başkanı Murat Hazinedar hem bu koroyla birlikte Âşık
Veysel’den seçmeler söyledi, hem de bu koronun tamamının “Sivaslı
Alevi kardeşlerimiz” olduğunu açıkladı. (Sesi ve yorumu güzel ama
onun ötesinde şiire, sanata tutkulu bir Başkan.)
Murat Hazinedar “insan kaynakları müdürüne”
talimat vermiş.
“Bu etkinlik için belediyede çalışan Sivaslı yani Âşık Veysel’in
hemşerisi Alevilerden bir koro oluşturalım...”
Hayrettir, “insan kaynaklarının yayınladığı genelgeye” rağmen, tek
bir başvuru bile olmamış.
Başkan Hazinedar ısrar etmiş. Ya onları bulup koroyu oluşturursun
ya da başına geleceğe katlanırsın.
Sonuç...
Koro oluşmuş.
Sivaslı Alevilerden sesi güzel, kulakları müziğe yatkın olanlardan
koro kuracak kadar temizlik çalışanı sağlanmış.
Başkan bunu anlatırken gülümsedik.
Ama...
“Buruk gülümseyişti.”