Merhum Vehbi Koç’la Yeniköy’deki evlerimiz çok yakındı. Belki de “komşuluk” nedeniyle sık görüşürdük.
25 yıl boyunca bana ve eşim Canan’a esirgemediği dostluğu yaşamımın
çok
değerli hediyesidir.
Özel konular da konuştuğumuz olmuştur.
Evlatlarının “en çok hangisini severdi?”
Aralarında hiç ayırım yapmazdı.
Ama... 3’üncü çocuğu Suna Kıraç için de “Bana en benzeyeni o” demişti.
Gerçekten çalışma hayatında sanki
“Genç Vehbi Koç’tu o...”
Yakından tanımak şansımdır.
İş hayatının yanı sıra çok “duyarlı ve sağlam” dosttur. Vehbi Bey’in eşinin adı Sadberk’in anlamı “bin yapraklı gül” dür.
Suna Kıraç herhalde o gülün en güzel yaprağı.
.....................
Olumsuzluk bir uçak yolculuğunda başladı. Yemek servisinde hostesin sunduğu bardak elinden kaydı ve yere düştü. “Kaza” deyip üzerinde durulmadı.
Sonra... Bu tür “elden düşürmeler” çoğalınca doktora gidildi.
Bir dizi uzman doktor, “dramatik” teşhisi koydu. Suna Kıraç “ALS” hastasıydı.
Yani... “Motor nöron” denilen ve istemli hareketleri kontrol eden, kas bağlantılarını oluşturan nöronlar hızla ölüyordu.
Çok geçmeden kasları çalışmamaya başladı, sonrasında artık konuşamıyordu.
Eşi İnan Kıraç’ın, onu iyileştirmek için inanılmaz çabalarının altını çizmeliyim.
Bu hastalığın bakımında ilgi, seyahat çok önemli. İnan Kıraç, Suna Kıraç’ı Antalya’ya götürüyor, denize sokuyor, Avrupa’ya götürüyor.
Kızları İpek Kıraç da annesi için bir “yeryüzü” meleği.
İpek Amerika’da Brown Üniversitesi’ne giderek “biyoloji” bölümünü bitirdi. “Nörobiyoloji” alanına giren annesinin hastalığına çare bulmakta katkı umudu ya da en azından annesini en iyi hissetmek motivasyonu...
.....................