Satırlarımın arasındaki bu fotoğraf IŞİD’in bir afişidir.
IŞİD’in boşalttığı Suriye’nin Rakka kentinde bir duvara
yapıştırılmış bu afiş Suruç’taki canlı bomba katliamının “itirafı”
olarak yorumlamak mümkün.
Ortadoğu’daki bütün bayrakların üzerine koskocaman bir “kan rengi”
çarpı işareti konmuş.
En tepede de Suudi Arabistan ve Türkiye bayrakları.
“Bizim için yok hükmündesiniz” mesajını veriyor.
Ya da...
“Yok edileceksiniz...”
........................
Çöl yansımaları “dev aynası” sendromunu yaşatıyor anlaşılan.
Ama...
Böyle “olmayacak hayaller” bir yana, Türkiye’yi çok rahatsız
edebilecek yakın ve büyük “tehlike” olduğu bir gerçek.
Suruç’taki canlı bomba katliamı bunun son örneği.
32 insanımızı kaybettik.
100’ü aşkın yaralımız var.
Kobani’nin çocuklarına oyuncak götürmek için Suruç’ta toplanmış
masum ve barışçı, çoğu genç olan insanlarımızı hedef aldı.
“Suruç son örnek” ama korkarım ki “sonuncu” olmayacak.
Ne yazık ki...
Son 3 yılda IŞİD sadece sınırın ötesindeki Suriye’de değil, artık,
Türkiye’nin her yerinde.
“Uyuyan hücreler” ve “eylem için işaret bekleyen canlı bombalar”
iddiaları uçuşuyor.
Üstelik...
Devletin güvenlik güçlerinin uyarıları bunlar.
Tedirginlik dalgaları toplum psikolojisini rahatsız ediyor.
......................
Aslında “bakmakla” yetinenler bir yana “görebilenler” için tehlike
çok daha büyük.
“Türkiye’yi Suriye’ye sokup IŞİD’i temizlemeye zorlamak” sezileri,
büyük tablonun sadece bir bölümü.
Oysa...
“Oyun” daha geniş.
Veya birbirini tetikleyerek yayılma potansiyeli görülebilirse
“vahim.”
Türkiye 2 deprem kuşağının kesiştiği yerde.
Avrupa’da İspanya’dan başlayarak Kuzey Akdeniz ülkeleri “iç
savaşlarla” sarsıldı; “İtalya, Yugoslavya, Yunanistan...”
Kan ve acı ile yoğurulan bir kuşak bu.
Türkiye’yi vuramadı.